ศาลหลักเมืองจังหวัดอุบลราชธานี

ศาลหลักเมืองจังหวัดอุบลราชธานี

ศาลหลักเมือง ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของทุ่งศรีเมือง เป็นสถานที่สักการะของชาวเมืองและผู้มาเยี่ยมเยือน สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2515

ในสมัยพลตำรวจตรีวิเชียร ศรีมันตร อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดอุบลฯ ประกอบพิธีวางศิลาฤกษ์ เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 2515 โดยสมเด็จพระมหาวีรวงศ์ พระวัดศรีมหาธาตุ บางเขน กรุงเทพฯเป็นประธานในพิธี

กรมศิลปากรได้ออกแบบเสาลักเมืองเป็นยอดบัวตูม โดยใช้ไม้ราชพฤกษ์ ในวันที่ 16 มกราคม 2519 นายเดชชาติ วงศ์โกมลเชษฐ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดอุบลฯ คนต่อมา ได้กราบบังคมทูลพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ และสมเด็จพระบรมโอ รสาธิราชสยามมกุฏราชกุมาร เสด็จพระราชดำเนินมาทรงประกอบพิธีเปิดศาลหลักเมืองอุบลราชธานีต่อจากนั้นมาทุกวันขึ้น 1 ค่ำ เดือน 7 ของ ทุกปี (ซึ่งตามประเพณีฮีต 12 ถือว่า เดือน 7 เป็นเดือนทำบุญซำฮะหรือบุญบูชาบรรพบุรุษ) เทศบาลเมืองนครอุบลราชธานีร่วมกับผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่าย ได้ร่วมกันเซ่นสรวงสักการะหลักเมืองเป็น ประเพณีสืบต่อมาจนถึงปัจจุบัน มีคนทรงของมเหสักข์หลักเมืองจังหวัดต่าง ๆ มาร่วมพิธีมากมาย (สุวิชช คูณผล."ศาลหลักเมืองจังหวัดอุบลราชธานี" ใน เล่าเรื่องเมืองอุบล.

ภายหลังศาลหลักเมืองได้มีการบูรณะใหม่เป็นสถาปัตยกรรมรูปแบบจตุมุกข์ของภาคกลาง เหมือนกับศาลหลักเมืองทั่วไป สำหรับเครื่องที่ชาวบ้านนิยมนำมาไหว้คือ ดอกไม้ (ดอกกล้วยไม้ ดอกดาวเรือง) ธูปเทียน พวงมาลัย แผ่นทอง ผ้า 3 สี 5 สี 7 สี (ข้อมูลจากสำนักงานวัฒนธรรม จ.อุบลราชธานี)

ประเพณีโบราณเกี่ยวกับการสร้างบ้านเมือง จะต้องทำพิธีอย่างหนึ่งเพื่อให้เป็นศิริมงคลแก่บ้านเมืองที่สร้างขึ้นสิ่งนั้นคือ การยกเสาหลักเมืองขึ้นในท่อันเป็นชัยภูมิสำคัญให้เป็นมิ่งขวัญแก่พสกนิกร สำหรับยึดถือเป็นหลักชัยทางจิตใจว่า บ้าน

เมืองที่สร้างขึ้นนั้นมีรากฐานฝังไว้อย่างแน่นอนแล้ว การสร้างบ้านเมืองสมัยโบราณยังเป็นที่อาศัยแห่งขวัญและจิตใจของประชาชนรวมอยุ่ด้วย เพราะประชาชนเป็นส่วนของบ้านเมืองถ้าเป็นประชาชนมีจิตใจมั่นคงเชื่อในหลักบ้านหลักเมืองท่ได้

สร้างขึ้น ก็เป็นการผดุงกำลังใจให้มั่นคงแน่วแน่ในการดำรงชีพ มีความเชื่อมั่นว่าหลักเมืองได้ตั้งแล้วโดยอนุภาพของหลักเมืองจะเป็นหลักชัยให้ประชาชนผู้รวมกันอยู่ในบ้านเมืองนั้นอยู่เย็นเป็นสุขรุ่งเรืองสถาพรตลอดกัลปาวสาน